Beschrijving vondstlocatie

De locatie van de aangetroffen delen is tot op circa 15 meter uit de huidige oever. De waterspiegel bevond zich gedurende de periode dat wij er gedoken hebben op circa 1,7m onder het maaiveld. De waterstand fluctueerde gedurende die periode circa 20cm. Het wrak ligt in het talud op een diepte variërend van 40cm tot 1m onder de grond.

De Vlakplanken liggen, Oost-West georiënteerd, in het talud van de westelijke over van de plas. De Vlakplanken liggen aan de wal kant ca 70 cm diep onder de grond de oostkant op circa 200 cm. Het vlak ligt onder een hoek van circa 30^O in de bodem. De vlakplanken zijn circa 50 bij 200 cm en 8 cm dik. Op de linker vlakplank is een deel van een kromhout of legger aangetroffen die bevestigd is met een houten pen. Dit deel is los gekomen en is geborgen. De pen zit onder een schuine hoek door het inhout en de vlakplank.

Tijdens een bergingspoging van een deel van de linker vlakplank voor het dendrochronologisch onderzoek is gebleken dat aan de onderzijde nog een meer hout aan de plank bevestigd is. We hebben de bergingspoging gestopt en door ‘prikken’ onderzocht wat aan de plank vast zit. In de loop van de verkenning hebben we kunnen vaststellen dat op deze locatie nagenoeg het hele achterschip van Meinerswijk 3 ligt.

Aan de bovenkant van de plank is een afgebroken deel van een eiken legger aangetroffen. De legger is met een pen verbonden aan de plank. Het pengat is ca 3,5 cm in doorsnee en bevindt zich onder een hoek ten opzichte van het vlak. De breuk in de legger bevindt zich op de hoogte van de pen. Zie figuur 10. De onderzijde van de legger is vlak afgewerkt. Aan de onderzijde en in het pengat bevindt zich witte aanslag, mogelijk resten koolteer.

In de beschrijving van de constructie hebben we gezien dat de zijden of boorden uit één enkele eik zijn gemaakt. Tevens is de kim een onderdeel van deze boorden. Aan de rechter kant de drie vlakplanken is een deel van het stuurboord boord aangetroffen. We hebben kunnen vaststellen dat het gaat om de onderzijde van het stuurboord boord en dat de buitenkant naar de noordzijde van de onderzoekslocatie ligt. Mogelijk was er spraken van en reparatie of zwakke plek, er zijn sintels aangetroffen op de breuklijn.

De bovenzijde van het sb boord is, waarschijnlijk door het zandzuigen in de jaren ‘70, horizontaal doorgebroken en oostwaarts verplaatst. Een overzicht van de onderzoekslocatie treft u in figuur 12. Het bakboord boord deel is geheel losgeraakt van het vlak en is iets dieper in de bodem gezakt. Net als de bijbehorende inhouten.